Η γνωστή παραλία της Βοϊδοκοιλιάς είναι ίσως η δημοφιλέστερη παραλία της Μεσσηνίας και μια από τις ωραιότερες σε όλη την Ελλάδα! Είναι ένα φανταστικό φυσικό τοπίο που σπάνια μπορεί κανείς να δει σε όλο τον κόσμο. Η φήμη του έχει ξεπεράσει όχι μόνο τα σύνορα της Μεσσηνίας, αλλά και της Ελλάδος, με πάρα πολλούς επισκέπτες. Το όνομα της παραλίας προέρχεται από το Βουφράς, “εκεί που ζουν τα βόδια”. Αναφέρεται ακόμα σε αρχαία επιγραφή και ως Βούβοτα – Βοϊδοκοιλιά. Η προφανέστερη βέβαια ονομασία ίσως να προέρχεται και από τη μεγάλη καμπυλότητα που σχηματίζει ο κόλπος και το ότι μοιάζει με κοιλιά βοδιού. Αποτελείται από ένα μοναδικής ομορφιάς φυσικό ολοστρόγγυλο κόλπο με απίθανη ψιλή χρυσαφένια άμμο μέσα και έξω, σε όλο το μήκος της παραλίας σε αβαθή θάλασσα με γαλαζοπράσινα νερά. Στα αριστερά φαίνεται το Παλιόκαστρο. Στα δεξιά, στην άλλη άκρη της παραλίας πάνω στο λόφο, βρίσκεται θολωτός τάφος που αποδίδεται (χωρίς να έχει ακόμα επιβεβαιωθεί) στο Θρασυμήδη, γιο του Νέστορα. Χαμηλή βλάστηση περικλείει τον κόλπο. Η αμμουδιά είναι γεμάτη όμορφα κοχύλια. Ο όρμος της Βοϊδοκοιλιάς δημιουργήθηκε από τη δράση των κυμάτων του Ιονίου, ανάμεσα στο Παλαιόκαστρο και το λόφο του Προφήτη Ηλία. Οι δύο τεράστιοι βράχοι στην είσοδο του κόλπου αφήνουν ένα στενό άνοιγμα από όπου η θάλασσα θαρρείς στριμώχνεται, για να εισχωρήσει προς τα μέσα. Αμέσως μετά φαρδαίνει και δημιουργεί τον όρμο που καταλήγει σε μία απόλυτα συμμετρική ημικυκλική αμμουδιά ενώ πίσω από την αμμουδιά οι αμμοθίνες δημιουργούν έναν όμορφο φυσικό φράχτη προς την πλευρά της λιμνοθάλασσας της Γιάλοβας που αρχίζει πίσω ακριβώς. Από τον αέρα, το σχήμα θυμίζει μανιτάρι. Η παραλία είναι όσο απομακρυσμένη χρειάζεται για να παραμένει “αυθεντική”! Είναι μέσα στην προστατευόμενη ζώνη του Natura 2000. Δε θα συναντήσετε κάποια οργανωμένη δραστηριότητα. Τον Αύγουστο, βέβαια, κατακλύζεται από εκατοντάδες επισκέπτες, που έρχονται να τη θαυμάσουν και να απολαύσουν τα νερά της και την ομορφιά του τοπίου. Το ελεύθερο camping απαγορεύεται στην περιοχή, η οποία έχει σημαντική βιοποικιλότητα.
