Η Αρεόπολη είναι χωριό της δυτικής Μάνης, του νομού Λακωνίας της Πελοποννήσου. Η Αρεόπολη λέγεται πως ήταν αφιερωμένη στον Άρη, το Θεό του πολέμου όπου πήρε το όνομά της (πόλη του Άρη). Επί Τουρκοκρατίας λεγόταν Τσίμοβα. Πρόκειται για ιστορικό παραδοσιακό οικισμό, που διατήρησε την ανεξαρτησία του επί Τουρκοκρατίας όπου το στοιχείο της πέτρας παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Πέτρινοι μεγάλοι πύργοι αλλά και μικρότεροι, κοσμούν την ιστορική αυτή περιοχή και της προσδίδουν έναν αέρα περηφάνειας και μοναδικότητας. Τα στενά σοκάκια, τα όμορφα σπίτια, οι ονομαστοί μανιάτικοι πύργοι, τα καλντερίμια, οι δύο διαδοχικές πλατείες με τις εκκλησίες, κάνουν ατμοσφαιρικό αυτόν τον παραδοσιακό οικισμό των 1.000 κατοίκων. Θεωρείται η καρδιά της Μάνης και δίκαια έχει χαρακτηρισθεί παραδοσιακός οικισμός και ιδιαιτέρου κάλλους (ένα από τα τρία χωριά της Μάνης, μαζί με τη Βάθεια και τη Κίττα). Είναι η πατρίδα της μεγάλης οικογένειας των Μαυρομιχαλαίων που σημάδεψε την ιστορία της Αρεόπολης με σημαντικά διατηρητέα μνημεία από την Επανάσταση του 1821. Η Αρεόπολη είναι κτισμένη σε υψίπεδο πάνω από το φυσικό και ευρύχωρο λιμένα του Λιμενίου που αποτελεί και το επίνειο αυτής όπου διασώζεται αναστηλωμένο το τετραόροφο Πυργόκαστρο των Μαυρομιχαλαίων με τοξωτά ανοίγματα άλλοτε στρατηγείο των Μανιατών. Στην κεντρική πλατεία της Αρεόπολης, την Πλατεία των Αθανάτων, υπάρχει ο ανδριάντας του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.
Να επισκεφθείτε την όμορφη εκκλησία ων Παμμεγίστων Ταξιαρχών με το μεγάλο καμπαναριό και την λιθόστρωτη πλατεία (17ης Μαρτίου 1821) , στην οποία στις 17 Μαρτίου του 1821 έγινε η ορκωμοσία των Μανιατών και ύψωσαν την Σημαία της επανάστασης. Η Σημαία της Αρεόπολης ήταν λευκή με εθνικά σύμβολα η οποία και εκτίθεται σήμερα στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών.
Αξιοθέατα μνημεία είναι οι εκκλησίες του οικισμού:
-Οι Ταξιάρχες, μητρόπολη της Αρεόπολης, στην ιστορική Πλατεία της 17ης Μαρτίου 1821, με σημαντικό γλυπτό τέμπλο και εξαίρετο λιθανάγλυφο διάκοσμο. Το εντυπωσιακό πολυώροφο καμπαναριό (1836) αποτελεί σήμα όλης της πόλης.
-Οι μικρές, λιτές εκκλησίες της Αγίας Τριάδας (προ του 17ου αι.), της Αγίας Κυριακής και του Αγίου Πέτρου, στο παλαιό δυτικό τμήμα της πόλης.
-Ο Άη Γιάννης ο Πρόδρομος (αρχές 18ου αι.) των Μαυρομιχαλαίων, με εξαιρετικές τοιχογραφίες του 1746 και 1868.
-Η Παναγία η Γεωργιάνικη (μέσα 18ου αι.) των Μαυρομιχαλαίων, με όμορφα λαϊκά λιθανάγλυφα και τέμπλο με αξιόλογες εικόνες.
-Ο Άγιος Νικόλαος (1807) με δωδεκάπλευρο τρούλο και ενδιαφέροντα ξύλινο γυναικωνίτη.
-Ο διπλός ναός της Παναγίας και του Αγίου Χαραλάμπους, στην πλατεία Νιαρχάκου, με τοιχογραφίες του 1869 και ενδιαφέρον βαθμιδωτό καμπαναριό με λιθανάγλυφα.
-Ο ναός του Αγίου Αθανασίου στην πλατεία Αθανάτων.
Αρκετοί διατηρητέοι Πύργοι της είναι κάποιοι σταθμοί που αξίζουν να επισκεφθείτε.
Ο Πύργος Μαυρομιχάλη, Καπετανάκου Μπαρελάκου, και Πικουλάκη είναι από τους πιο γνωστούς πύργους που στολίζουν αυτόν τον υπέροχο οικισμό. Ολόκληρη η ευρύτερη περιοχή είναι γεμάτη ενδείξεις και μαρτυρίες αρχαιολογικού και παλαιοανθρωπολογικού ενδιαφέροντος. Πολλά σπήλαια της περιοχής έχουν ερευνηθεί, τουλάχιστον επιφανειακά, και έχουν αποδώσει σημαντικά ευρήματα. Από τις γνωστότερες αρχαιολογικά θέσεις της περιοχής είναι το σπήλαιο Απήδημα όπως μαρτυρούν οστά ανθρώπων και κρανίο που βρέθηκαν.
Το κρανίο βρίσκεται στο Ανθρωπολογικό Μουσείο του Πανεπιστημίου Αθηνών και ανήκε στο Homo Sapiens Taenarius (Ταινάριος άνθρωπος). Στη Ρωμαϊκή περίοδο συμμετείχε στο “Kοινό των Ελευθερολακώνων”. Το Μεσαίωνα ο μεγαλύτερος οικισμός ήταν η Παλαίρημος (νότια της σημερινής Αρεόπολης), απ’ όπου, μετά από λοιμό, πολλοί μετανάστευσαν στη Σικελία και ίδρυσαν ομώνυμο χωριό που εξελίχθηκε στη πόλη του Παλέρμου. Η Αρεόπολη βρίσκεται σε απόσταση 26 χιλιομέτρων από το Γύθειο, 4 χιλιομέτρων από το Λιμένι και 72 χιλιόμετρων από τη Σπάρτη.
