Ο Άγιος Νίκωνας είναι το τελευταίο χωριό του Νομού Μεσσηνίας στα σύνορα με τη Λακωνία και το φυσικό όριο Μεσσηνιακής και Λακωνικής Μάνης. Βρίσκεται επί της Επαρχιακής οδού Καλαμάτας – Αρεόπολης σε απόσταση 64 χιλιόμετρων από την Καλαμάτα και 14 χιλιόμετρων από την Στούπα, στην πλαγιά του Ταϋγέτου σε υψόμετρο 400μ., με απέραντη θέα στον Μεσσηνιακό κόλπο.
Η παλιά ονομασία του ήταν “Πολιάνα” και έχει σλάβικες ρίζες που σημαίνει επίπεδο μέρος, κάμπος, ξέφωτο. Πήρε το σημερινό του όνομα το 1929, προς τιμή του “Αγίου Νίκωνα του μετανοείτε”, ο οποίος από το 980 έως 998μ.Χ. κήρυξε τον Χριστιανισμό στην περιοχή και στο Νομό Λακωνίας. Ο Όσιος περιόδεψε σε όλη τη Μάνη για να ενισχύσει και να δυναμώσει το Χριστιανισμό (980-998), προσηλύτισε τους Μηλιγγούς του Ταϋγέτου και σύμφωνα με τη παράδοση έζησε σε μια σπηλιά ανατολικά του χωριού.
Δίπλα στο σημερινό χωριό, στη θέση “Παλαιόχωρα”, υπάρχει το παλαιότερο χωριό, δυστυχώς όμως δεν υπάρχουν αξιόλογα ευρήματα. Ο οικισμός που κατοικείται σήμερα είναι 200 περίπου ετών και έχει 120 σπίτια τα οποία είναι παραδοσιακά λιθόκτιστα. Η εκκλησία “Μεταμόρφωση Του Σωτήρος”, που βρίσκεται στο κέντρο του νομού, είναι λιθόκτιστη και έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο μνημείο. Στο Μουσείο της Καλαμάτας εκτίθεται σιδερένια αιχμή δόρατος που βρέθηκε στη περιοχή.
